-
1 dēspectus
dēspectus ūs, m [despicio], a looking down upon, view, prospect: ex oppido in campum, Cs.: ex omnibus partibus despectūs habere, points of view, Cs.— An object of contempt: ut (res R.) Treveris despectui sit, Ta.* * *Idespecta, despectum ADJdespicable; suffering contempt; insignificant; contemptible (L+S)IIview down/from above; prospect/panorama; spectacle; (object of) contempt/scorn -
2 dēspicātus
dēspicātus adj. with sup. [de+SPEC-], in contempt, despised: nos nostramque adulescentiam Habent despicatam, T.— Contemptible, despicable: despicatissimus homo.* * *Idespicata -um, despicatior -or -us, despicatissimus -a -um ADJdespicable, contemptable; that is an object of contempt; despised (L+S)IIdespicata -um, despicatior -or -us, despicatissimus -a -um ADJIIIscorn; contempt; (only DAT L+S) -
3 contemptus (-temt-)
contemptus (-temt-) ūs, m [com-+1 TEM-], a despising, contempt, scorn: alumnae, the slight done to, O.: hunc apparatum sequebantur contemptūs omnium, L.—A being despised, slight received, disagrace: contemptūs patientior huius, O.: contemptu tutus esse, insignificance, L.: Gallis prae magnitudine corporum suorum brevitas nostra contemptui est, an object of contempt, Cs. -
4 dēspectus
dēspectus adj. with sup. [P. of despicio], contemptible, scorned: maxime natura eius, Ta.: despectissima pars servientium, Ta.* * *Idespecta, despectum ADJdespicable; suffering contempt; insignificant; contemptible (L+S)IIview down/from above; prospect/panorama; spectacle; (object of) contempt/scorn -
5 contemptus
Icontempta -um, contemptior -or -us, contemptissimus -a -um ADJdespised, despicable, paltry, mean; contemptible, vileIIcontempt/scorn/despising (act/state); ignominy; disregard; object of contempt -
6 contemtus
Icontemta -um, contemtior -or -us, contemtissimus -a -um ADJdespised, despicable, paltry, mean; contemptible, vileIIcontempt/scorn/despising (act/state); ignominy; disregard; object of contempt -
7 contemptus
1. 2.contemptus ( - temt-), ūs, m. [contemno], a despising, contemning; contempt, scorn (first freq. since the Aug. per., but esp. so in Quint.; perh. never in Cic., for in Sen. Tranq. 11, 4, prob. the thought only is Ciceronian).I.Act., a despising:II.(naribus labrisque) derisus, contemptus, fastidium significari solet,
Quint. 11, 3, 80:pecuniae,
id. 7, 2, 30:operis,
id. 2, 4, 16:operis et hominum,
id. 11, 3, 136:opinionis,
id. 12, 1, 12:doloris,
id. 12, 2, 30 et saep.:ambitionis,
Tac. A. 6, 45:famae,
id. ib. 4, 38 fin.; cf.:omnis infamiae,
Suet. Ner. 39:sui alienique,
Tac. Or. 29:sui,
Suet. Vit. 14.— Plur.:hunc superbum apparatum... sequebantur contemptus omnium hominum,
Liv. 24, 5, 5.—Pass., a being despised:B.turpis enim ferme contemptus et acris egestas,
Lucr. 3, 65:atque ego contemptūs essem patientior hujus, etc.,
Ov. M. 13, 859:contemptu inter socios nomen Romanum laborare,
Liv. 6, 2, 4; cf. Quint. 12, 8, 14:si contemptum ex humilitate tulerit,
id. 5, 14, 30; Ov. M. 2, 527 al.— In plur., Lucr. 5, 831 and 1277.—Transf., an object of contempt, in phrase contemptui esse or habere, to despise:plerumque hominibus Gallis prae magnitudine corporum suorum brevitas nostra contemptui est,
is despised, Caes. B. G. 2, 30:eviluit, ut contemptui esset,
Suet. Claud. 15:ceteras (caerimonias) contemptui habuit,
id. Aug. 93 init. -
8 despectus
1.dēspectus, a, um, Part., from despicio.2.dēspectus, ūs, m. [despicio].I.A looking down upon; hence, a view or prospect from an elevated place (repeatedly in Caes.; elsewh. rare;II.not in Cic.): erat ex oppido Alesia despectus in campum,
Caes. B. G. 7, 79, 3:in mare,
id. ib. 3, 14 fin.:sub terras,
Lucr. 4, 417:qua longe pelago despectus aperto,
Stat. Th. 5, 351.—In plur., concr., points of view, heights:cum ex omnibus partibus altissimas rupes despectusque haberet (oppidum),
Caes. B. G. 2, 29, 3.—Transf. (only dat.), a spectacle, an object of contempt:B.despectui me habet,
Vulg. Gen. 16, 5; id. 2 Esdr. 4, 4.—A despising, contempt:ludibrio et despectui esse oppositum,
Auct. Her. 4, 39, 51. -
9 conculcatus
conculcātus, ūs, m. [conculco, II. B.], prop., a trampling upon; hence trop., an object of contempt:conculcatui esse alicui,
Tert. Res Carn. 22. -
10 adspernor
aspernor (wrongly ads-), ātus, 1, v. dep. a. [for ab-spernor, as as-pello for abpello, as-porto for ab-porto; cf. ab init.; Doed. Syn. II. p. 179, and Vanicek, p. 1182], lit., to cast off a person or thing (ab se spernari; cf. sperno and spernor); hence, to disdain, spurn, reject, despise (simply with the accessory idea of aversion = recuso, respuo, reicio, and opp. to appeto, concupisco; on the other hand, contemnere, not to fear, is opp. to metuere, timere; and despicere, not to value a thing, is opp. to revereri; cf. Doed. Syn. cited supra; class.; very freq. in Cic.;I.more rare in the poets): alicujus familiam,
Ter. Phorm. 2, 3, 24 (aspernari = recusare, avertere, non agnoscere, Don.).Lit.:II.gustatus id, quod valde dulce est, aspernatur,
Cic. de Or. 3, 25, 99:nemo bonus... qui vos non oculis fugiat, auribus respuat, animo aspernetur,
id. Pis. 20; so id. Fat. 20, 47:regem ut externum aspernari,
Tac. A. 2, 1:matrem,
id. ib. 4, 57:de pace legatos haud aspernatus,
id. ib. 15, 27:hanc (proscriptionem) nisi hoc judicio a vobis reicitis et aspernamini,
Cic. Rosc. Am. 53:voluptatem appetit, ut bonum: aspernatur dolorem, ut malum,
id. Fin. 2, 10, 31; so,ut quodam ab hospite conditum oleum pro viridi adpositum, aspernantibus ceteris, solum etiam largius appetisse scribat,
Suet. Caes. 53:si voluptatem aspernari ratione et sapientiā non possemus,
Cic. Sen. 12, 42:querimonias alicujus aspernari, contemnere ac neglegere,
id. Verr. 2, 4, 51:regis liberalitatem,
id. Tusc. 5, 32, 91 al.; Sall. C. 3, 4:diis aspernantibus placamina irae,
Liv. 7, 3:deditionem alicujus,
id. 8, 2; 9, 41 et saep.:consilia,
Tac. G. 8:sententiam,
id. ib. 11:honorem,
id. ib. 27:militiam,
id. H. 2, 36:disciplinam,
id. A. 1, 16:virtutem,
id. ib. 13, 2:panem,
Suet. Ner. 48 fin.:imperium,
Curt. 10, 5, 13 et saep.:Interea cave sis nos aspernata sepultos,
Prop. 3, 5, 25: aspernabantur ceteros, * Vulg. Luc. 18, 9:haud aspernanda precare,
Verg. A. 11, 106; Phaedr. 5, 4, 4.—With inf. as object:illa refert vultu non aspernata rogari,
Stat. S. 1, 2, 105:dare aspernabantur,
Tac. A. 4, 46. —In Cic. once, to turn away, avert (not from one's self, but from something pertaining to one's self): furorem alicujus atque crudelitatem a suis aris atque templis, Clu. 68 fin. —Trop.:qui colore ipso patriam aspernaris,
deny, Cic. Pis. 1.—► Pass.: qui habet, ultro appetitur; qui est pauper, aspernatur, is held in contempt, Cic. Fragm. ap. Prisc. p. 792 P.:regem ab omnibus aspernari, Auct. B. Afr. 93: aspernata potio,
Arn. 5, p. 175.—Hence, aspernanter, adv. (qs. from the part. aspernans, which does not occur), with contempt, contemptuously:aliquid accipere,
Amm. 31, 4; so Sid. Ep. 7, 2.— Comp., Aug. Mus. 4, 9.— Sup. prob. not used. -
11 aspernor
aspernor (wrongly ads-), ātus, 1, v. dep. a. [for ab-spernor, as as-pello for abpello, as-porto for ab-porto; cf. ab init.; Doed. Syn. II. p. 179, and Vanicek, p. 1182], lit., to cast off a person or thing (ab se spernari; cf. sperno and spernor); hence, to disdain, spurn, reject, despise (simply with the accessory idea of aversion = recuso, respuo, reicio, and opp. to appeto, concupisco; on the other hand, contemnere, not to fear, is opp. to metuere, timere; and despicere, not to value a thing, is opp. to revereri; cf. Doed. Syn. cited supra; class.; very freq. in Cic.;I.more rare in the poets): alicujus familiam,
Ter. Phorm. 2, 3, 24 (aspernari = recusare, avertere, non agnoscere, Don.).Lit.:II.gustatus id, quod valde dulce est, aspernatur,
Cic. de Or. 3, 25, 99:nemo bonus... qui vos non oculis fugiat, auribus respuat, animo aspernetur,
id. Pis. 20; so id. Fat. 20, 47:regem ut externum aspernari,
Tac. A. 2, 1:matrem,
id. ib. 4, 57:de pace legatos haud aspernatus,
id. ib. 15, 27:hanc (proscriptionem) nisi hoc judicio a vobis reicitis et aspernamini,
Cic. Rosc. Am. 53:voluptatem appetit, ut bonum: aspernatur dolorem, ut malum,
id. Fin. 2, 10, 31; so,ut quodam ab hospite conditum oleum pro viridi adpositum, aspernantibus ceteris, solum etiam largius appetisse scribat,
Suet. Caes. 53:si voluptatem aspernari ratione et sapientiā non possemus,
Cic. Sen. 12, 42:querimonias alicujus aspernari, contemnere ac neglegere,
id. Verr. 2, 4, 51:regis liberalitatem,
id. Tusc. 5, 32, 91 al.; Sall. C. 3, 4:diis aspernantibus placamina irae,
Liv. 7, 3:deditionem alicujus,
id. 8, 2; 9, 41 et saep.:consilia,
Tac. G. 8:sententiam,
id. ib. 11:honorem,
id. ib. 27:militiam,
id. H. 2, 36:disciplinam,
id. A. 1, 16:virtutem,
id. ib. 13, 2:panem,
Suet. Ner. 48 fin.:imperium,
Curt. 10, 5, 13 et saep.:Interea cave sis nos aspernata sepultos,
Prop. 3, 5, 25: aspernabantur ceteros, * Vulg. Luc. 18, 9:haud aspernanda precare,
Verg. A. 11, 106; Phaedr. 5, 4, 4.—With inf. as object:illa refert vultu non aspernata rogari,
Stat. S. 1, 2, 105:dare aspernabantur,
Tac. A. 4, 46. —In Cic. once, to turn away, avert (not from one's self, but from something pertaining to one's self): furorem alicujus atque crudelitatem a suis aris atque templis, Clu. 68 fin. —Trop.:qui colore ipso patriam aspernaris,
deny, Cic. Pis. 1.—► Pass.: qui habet, ultro appetitur; qui est pauper, aspernatur, is held in contempt, Cic. Fragm. ap. Prisc. p. 792 P.:regem ab omnibus aspernari, Auct. B. Afr. 93: aspernata potio,
Arn. 5, p. 175.—Hence, aspernanter, adv. (qs. from the part. aspernans, which does not occur), with contempt, contemptuously:aliquid accipere,
Amm. 31, 4; so Sid. Ep. 7, 2.— Comp., Aug. Mus. 4, 9.— Sup. prob. not used. -
12 corpusculum
corpusculum ī, n dim. [corpus], a puny body: quantula hominum, Iu.—An atom, particle.* * *small/little body/object, atom/minute particle; human body (contempt/pity/love) -
13 conspiciens
1.con-spĭcĭo, spexi, spectum, 3, v. a. and n., to look at attentively, to get sight of, to descry, perceive, observe (class. in prose and poetry).I.Lit.A.In gen.(α).Absol.:(β).inter eas regiones, quā oculi conspiciant,
Varr. L. L. 7, § 9 Müll.:in tabernam,
Petr. 140, 14.—With acc.:(γ).me interrogas, Qui ipsus equidem nunc primum istanc tecum conspicio semul,
Plaut. Am. 2, 2, 122:quae aedes... quas quotiensquomque conspicio, fleo,
id. Capt. 1, 1, 29:si queat usquam Conspicere amissum fetum,
Lucr. 2, 358: quandoque te in jure conspicio, Leg. Act. ap. Cic. Caecin. 19, 54, and id. Mur. 12, 26:ut procul novum vehiculum Argonautarum e monte conspexit,
Cic. N. D. 2, 35, 89:quisque... quae prima signa conspexit, ad haec constitit,
Caes. B. G. 2, 21:quos cum apud se in castris Ariovistus conspexisset,
id. ib. 1, 47:ubi primum nostros equites conspexerunt,
id. ib. 4, 12;2, 26: sidus in regione caeli, etc.,
Plin. 2, 25, 23, § 94:qui lucus ex insulā conspiciebatur,
Nep. Milt. 7, 3:conspici inter se,
to be visible to one another, Liv. 37, 41, 4:cum inter se conspecti essent,
id. 33, 6, 4:hunc simulac cupido conspexit lumine virgo,
Cat. 64, 86:conspectis luminibus crebris,
Liv. 31, 24, 7:locum insidiis conspeximus ipsi,
Verg. A. 9, 237:quae mihi tunc primum, tunc est conspecta supremum,
Ov. M. 12, 526:super tabernaculum... unde ab omnibus conspici posset, imago Solis fulgebat,
Curt. 3, 3, 8:conspecto delatore ejus,
Suet. Dom. 11:rugas in speculo,
Ov. M. 15, 232:cornua in undā,
id. ib. 1, 640:arcem,
id. ib. 2, 794:scopulum,
id. ib. 4, 731.—Of an inanimate subject:si illud signum (Jovis) solis ortum et forum curiamque conspiceret,
Cic. Cat. 3, 8, 20.—With two accus., when an action, condition, etc., is the object:quam (matrem) paucis ante diebus laureatam in suā gratulatione conspexit, eandem, etc.... eundem (filium) spoliatum omni dignitate conspiciat,
Cic. Mur. 41, 88:strata volgi pedibus detrita viarum Saxea,
Lucr. 1, 315:superiora loca multitudine armatorum completa,
Caes. B. G. 3, 3:quos laborantes,
id. ib. 4, 26:aliquos ex nave egredientes,
id. ib.:aliquem conspiciens ad se ferentem,
Nep. Dat. 4, 5:naves suas oppletas serpentibus,
id. Hann. 11, 6:(Hannibalem) humi jacentem,
Liv. 21, 4, 7:adrasum quendam,
Hor. Ep. 1, 7, 49; cf., pass.:quamvis non alius flectere equum sciens Aeque conspicitur,
id. C. 3, 7, 26:cum interim Metellus, monte degrediens cum exercitu, conspicitur,
Sall. J. 49, 5 dub.;v. conspicor: terribilior niger conspicitur (canis),
Col. 7, 12, 4.—With acc. and inf.:B.corpus ut exanimum siquod procul ipse jacere Conspicias hominis,
Lucr. 6, 706:qui nostros victores flumen transisse conspexerant,
Caes. B. G. 2, 24:centum procurrere currus,
Cato, 64, 389; Plin. 2, 9, 6, § 45.—Pregn., to look at with admiration or close attention, to gaze upon, observe, contemplate.(α).Act.:(β).quid nunc supina sursum in caelum conspicis?
Plaut. Cist. 2, 3, 78:orabat, ne se, quem paulo ante cum egregiā stirpe conspexissent, orbum liberis facerent,
Liv. 1, 26, 9:Demetrium ut pacis auctorem cum ingenti favore conspiciebant,
id. 39, 53, 2:quem cum omnes conspicerent propter novitatem ornatūs ignotamque formam,
Nep. Dat. 3, 3:cum bene notum Porticus Agrippae te conspexerit,
Hor. Ep. 1, 6, 26.—Esp. pass.: conspici, to attract attention, to be conspicuous, noticed, observed, distinguished, admired:II.inania sunt ista... delectamenta paene puerorum, captare plausus, vehi per urbem, conspici velle,
Cic. Pis. 25, 60: in gestu nec [p. 436] venustatem conspiciendam, nec turpitudinem esse, Auct. Her. 3, 15, 26:sic quisque hostem ferire, murum adscendere, conspici dum tale facinus faceret, properabat,
Sall. C. 7, 6:supellex modica, non multa, ut in neutram partem conspici posset,
Nep. Att. 13, 5:quid te ut regium juvenem conspici sinis?
Liv. 1, 47, 5:maxime conspectus ipse est, curru equis albis juncto urbem invectus,
id. 5, 23, 5:vestitus nihil inter aequales excellens, arma atque equi conspiciebantur,
id. 21, 4, 8; 5, 52, 3; 39, 6, 9:quorum Conspicitur nitidis fundata pecunia villis,
Hor. Ep. 1, 15, 46:tu formosissimus alto Conspiceris caelo ( = inter deos versaris),
Ov. M. 4, 19:prima bonis animi conspicerere tui,
id. Tr. 1, 6, 34; Vell. 2, 91, 4; Quint. 11, 3, 137.—Less freq. in an unfavorable sense, to be notorious, to be gazed at with dislike or contempt:carere me adspectu civium quam infestis oculis omnium conspici mallem,
Cic. Cat. 1, 7, 17: ne quid faciat, quod conspici et derideri posset, Aug. ap. Suet. Claud. 4.—Trop., to perceive mentally, to understand, comprehend:A.satis in rem quae sint meam ego conspicio mihi,
Plaut. Trin. 3, 2, 10:quantum ego nunc corde conspicio meo,
id. Ps. 3, 1, 3; cf.:ut conspiciatis eum mentibus, quoniam oculis non potestis,
Cic. Balb. 20, 47:nullus error talis in L. Aemilio Paulo conspectus est,
Val. Max. 7, 5, 3.—Hence,conspĭcĭens, entis, P. a. (acc. to II. B.), having understanding, intelligent:B.ad quas (contumelias) despiciendas non sapiente opus est viro, sed tantum conspiciente,
Sen. Const. 16, 3 Haase (al. consipiente). —conspectus, a, um, P. a.1.(Acc. to I. A. 1.) Visible:2.tumulus hosti conspectus,
Liv. 22, 24, 5; cf. id. 10, 40, 8; 32, 5, 13:agmina inter se satis conspecta,
id. 22, 4, 6. —(Acc. to I. B.) Striking, distinguished, remarkable, gazed at, = conspicuus (perh. not ante-Aug.):C.Pallas chlamyde et pictis conspectus in armis,
Verg. A. 8, 588 (conspicuus, conspicabilis, Serv.); so,victor Tyrio in ostro,
id. G. 3, 17; cf. Hor. A. P. 228:juventus,
Ov. M. 12, 553:patris avique fama conspectum eum faciebat,
Liv. 45, 7, 3:conspectus elatusque supra modum hominis privati,
id. 4, 13, 3.— Comp., Ov. M. 4, 796; Liv. 2, 5, 5; Tac. H. 4, 11; Just. 11, 5; Juv. 8, 140 al.— Sup. and adv. apparently not in use.—conspĭcĭendus, a, um, P. a. (acc. to I. B.), worth seeing, worthy of attention, distinguished (perh. not ante-Aug.):2.insideat celeri conspiciendus equo,
Tib. 1, 2, 70:Nemesis donis meis,
id. 2, 3, 52:Hyas formā,
Ov. F. 5, 170:mater formosa Inter Dictaeos greges,
id. ib. 5, 118:eques,
id. Tr. 2, 114:opus vel in hac magnificentiā urbis,
Liv. 6, 4, 11; Val. Fl. 1, 261; Mart. 9, 50, 10.conspĭcĭo, ōnis, f. [1. conspicio], the survey taken by the augur in fixing the limits of the templum, Varr. L. L. 7, § 9 Müll. -
14 conspicio
1.con-spĭcĭo, spexi, spectum, 3, v. a. and n., to look at attentively, to get sight of, to descry, perceive, observe (class. in prose and poetry).I.Lit.A.In gen.(α).Absol.:(β).inter eas regiones, quā oculi conspiciant,
Varr. L. L. 7, § 9 Müll.:in tabernam,
Petr. 140, 14.—With acc.:(γ).me interrogas, Qui ipsus equidem nunc primum istanc tecum conspicio semul,
Plaut. Am. 2, 2, 122:quae aedes... quas quotiensquomque conspicio, fleo,
id. Capt. 1, 1, 29:si queat usquam Conspicere amissum fetum,
Lucr. 2, 358: quandoque te in jure conspicio, Leg. Act. ap. Cic. Caecin. 19, 54, and id. Mur. 12, 26:ut procul novum vehiculum Argonautarum e monte conspexit,
Cic. N. D. 2, 35, 89:quisque... quae prima signa conspexit, ad haec constitit,
Caes. B. G. 2, 21:quos cum apud se in castris Ariovistus conspexisset,
id. ib. 1, 47:ubi primum nostros equites conspexerunt,
id. ib. 4, 12;2, 26: sidus in regione caeli, etc.,
Plin. 2, 25, 23, § 94:qui lucus ex insulā conspiciebatur,
Nep. Milt. 7, 3:conspici inter se,
to be visible to one another, Liv. 37, 41, 4:cum inter se conspecti essent,
id. 33, 6, 4:hunc simulac cupido conspexit lumine virgo,
Cat. 64, 86:conspectis luminibus crebris,
Liv. 31, 24, 7:locum insidiis conspeximus ipsi,
Verg. A. 9, 237:quae mihi tunc primum, tunc est conspecta supremum,
Ov. M. 12, 526:super tabernaculum... unde ab omnibus conspici posset, imago Solis fulgebat,
Curt. 3, 3, 8:conspecto delatore ejus,
Suet. Dom. 11:rugas in speculo,
Ov. M. 15, 232:cornua in undā,
id. ib. 1, 640:arcem,
id. ib. 2, 794:scopulum,
id. ib. 4, 731.—Of an inanimate subject:si illud signum (Jovis) solis ortum et forum curiamque conspiceret,
Cic. Cat. 3, 8, 20.—With two accus., when an action, condition, etc., is the object:quam (matrem) paucis ante diebus laureatam in suā gratulatione conspexit, eandem, etc.... eundem (filium) spoliatum omni dignitate conspiciat,
Cic. Mur. 41, 88:strata volgi pedibus detrita viarum Saxea,
Lucr. 1, 315:superiora loca multitudine armatorum completa,
Caes. B. G. 3, 3:quos laborantes,
id. ib. 4, 26:aliquos ex nave egredientes,
id. ib.:aliquem conspiciens ad se ferentem,
Nep. Dat. 4, 5:naves suas oppletas serpentibus,
id. Hann. 11, 6:(Hannibalem) humi jacentem,
Liv. 21, 4, 7:adrasum quendam,
Hor. Ep. 1, 7, 49; cf., pass.:quamvis non alius flectere equum sciens Aeque conspicitur,
id. C. 3, 7, 26:cum interim Metellus, monte degrediens cum exercitu, conspicitur,
Sall. J. 49, 5 dub.;v. conspicor: terribilior niger conspicitur (canis),
Col. 7, 12, 4.—With acc. and inf.:B.corpus ut exanimum siquod procul ipse jacere Conspicias hominis,
Lucr. 6, 706:qui nostros victores flumen transisse conspexerant,
Caes. B. G. 2, 24:centum procurrere currus,
Cato, 64, 389; Plin. 2, 9, 6, § 45.—Pregn., to look at with admiration or close attention, to gaze upon, observe, contemplate.(α).Act.:(β).quid nunc supina sursum in caelum conspicis?
Plaut. Cist. 2, 3, 78:orabat, ne se, quem paulo ante cum egregiā stirpe conspexissent, orbum liberis facerent,
Liv. 1, 26, 9:Demetrium ut pacis auctorem cum ingenti favore conspiciebant,
id. 39, 53, 2:quem cum omnes conspicerent propter novitatem ornatūs ignotamque formam,
Nep. Dat. 3, 3:cum bene notum Porticus Agrippae te conspexerit,
Hor. Ep. 1, 6, 26.—Esp. pass.: conspici, to attract attention, to be conspicuous, noticed, observed, distinguished, admired:II.inania sunt ista... delectamenta paene puerorum, captare plausus, vehi per urbem, conspici velle,
Cic. Pis. 25, 60: in gestu nec [p. 436] venustatem conspiciendam, nec turpitudinem esse, Auct. Her. 3, 15, 26:sic quisque hostem ferire, murum adscendere, conspici dum tale facinus faceret, properabat,
Sall. C. 7, 6:supellex modica, non multa, ut in neutram partem conspici posset,
Nep. Att. 13, 5:quid te ut regium juvenem conspici sinis?
Liv. 1, 47, 5:maxime conspectus ipse est, curru equis albis juncto urbem invectus,
id. 5, 23, 5:vestitus nihil inter aequales excellens, arma atque equi conspiciebantur,
id. 21, 4, 8; 5, 52, 3; 39, 6, 9:quorum Conspicitur nitidis fundata pecunia villis,
Hor. Ep. 1, 15, 46:tu formosissimus alto Conspiceris caelo ( = inter deos versaris),
Ov. M. 4, 19:prima bonis animi conspicerere tui,
id. Tr. 1, 6, 34; Vell. 2, 91, 4; Quint. 11, 3, 137.—Less freq. in an unfavorable sense, to be notorious, to be gazed at with dislike or contempt:carere me adspectu civium quam infestis oculis omnium conspici mallem,
Cic. Cat. 1, 7, 17: ne quid faciat, quod conspici et derideri posset, Aug. ap. Suet. Claud. 4.—Trop., to perceive mentally, to understand, comprehend:A.satis in rem quae sint meam ego conspicio mihi,
Plaut. Trin. 3, 2, 10:quantum ego nunc corde conspicio meo,
id. Ps. 3, 1, 3; cf.:ut conspiciatis eum mentibus, quoniam oculis non potestis,
Cic. Balb. 20, 47:nullus error talis in L. Aemilio Paulo conspectus est,
Val. Max. 7, 5, 3.—Hence,conspĭcĭens, entis, P. a. (acc. to II. B.), having understanding, intelligent:B.ad quas (contumelias) despiciendas non sapiente opus est viro, sed tantum conspiciente,
Sen. Const. 16, 3 Haase (al. consipiente). —conspectus, a, um, P. a.1.(Acc. to I. A. 1.) Visible:2.tumulus hosti conspectus,
Liv. 22, 24, 5; cf. id. 10, 40, 8; 32, 5, 13:agmina inter se satis conspecta,
id. 22, 4, 6. —(Acc. to I. B.) Striking, distinguished, remarkable, gazed at, = conspicuus (perh. not ante-Aug.):C.Pallas chlamyde et pictis conspectus in armis,
Verg. A. 8, 588 (conspicuus, conspicabilis, Serv.); so,victor Tyrio in ostro,
id. G. 3, 17; cf. Hor. A. P. 228:juventus,
Ov. M. 12, 553:patris avique fama conspectum eum faciebat,
Liv. 45, 7, 3:conspectus elatusque supra modum hominis privati,
id. 4, 13, 3.— Comp., Ov. M. 4, 796; Liv. 2, 5, 5; Tac. H. 4, 11; Just. 11, 5; Juv. 8, 140 al.— Sup. and adv. apparently not in use.—conspĭcĭendus, a, um, P. a. (acc. to I. B.), worth seeing, worthy of attention, distinguished (perh. not ante-Aug.):2.insideat celeri conspiciendus equo,
Tib. 1, 2, 70:Nemesis donis meis,
id. 2, 3, 52:Hyas formā,
Ov. F. 5, 170:mater formosa Inter Dictaeos greges,
id. ib. 5, 118:eques,
id. Tr. 2, 114:opus vel in hac magnificentiā urbis,
Liv. 6, 4, 11; Val. Fl. 1, 261; Mart. 9, 50, 10.conspĭcĭo, ōnis, f. [1. conspicio], the survey taken by the augur in fixing the limits of the templum, Varr. L. L. 7, § 9 Müll.
См. также в других словарях:
Contempt — Disdain redirects here. For other uses, see Disdain (disambiguation). For the legal term, see Contempt of court. For other uses of Contempt, see Contempt (disambiguation). Contempt is an intensely negative emotion regarding a person or group of… … Wikipedia
object — 1 noun 1 THING (C) a solid thing, especially something that you can hold or touch: some kind of heavy blunt object 2 an object of pity/desire/contempt etc someone or something that is pitied, desired etc: Once famous, he was now a mere object of… … Longman dictionary of contemporary English
civil contempt — A species of contempt of court which generally arises from a wilful failure to comply with an order of court such as an injunction as contrasted with criminal contempt which consists generally of contumelious conduct in the presence of the court … Black's law dictionary
civil contempt — A species of contempt of court which generally arises from a wilful failure to comply with an order of court such as an injunction as contrasted with criminal contempt which consists generally of contumelious conduct in the presence of the court … Black's law dictionary
ANTISEMITISM — ANTISEMITISM, a term coined in 1879, from the Greek ἁντί = anti, and Σημ = Semite by the German agitator wilhelm marr to designate the then current anti Jewish campaigns in Europe. Antisemitism soon came into general use as a term denoting all… … Encyclopedia of Judaism
Contemptuous — Con*temp tu*ous (?; 135), a. Manifesting or expressing contempt or disdain; scornful; haughty; insolent; disdainful. [1913 Webster] A proud, contemptuous behavior. Hammond. [1913 Webster] Savage invective and contemptuous sarcasm. Macaulay. [1913 … The Collaborative International Dictionary of English
scorn — n. & v. n. 1 disdain, contempt, derision. 2 an object of contempt etc. (the scorn of all onlookers). v.tr. 1 hold in contempt or disdain. 2 (often foll. by to + infin.) abstain from or refuse to do as unworthy (scorns lying; scorns to lie).… … Useful english dictionary
Chicken (game) — For other uses, see Chicken (disambiguation). The game of chicken, also known as the hawk dove or snowdrift[1] game, is an influential model of conflict for two players in game theory. The principle of the game is that while each player prefers… … Wikipedia
ape — I. n. 1. Simian, troglodyte, tailless monkey. 2. Mimic, servile imitator. 3. Imitator, imitation, image, type, likeness. 4. Object of contempt, monster of ugliness, object of ridicule, guy. II. v. a. 1. Mimic (in good sense), imitate, counterfeit … New dictionary of synonyms
Fling — Fling, n. 1. A cast from the hand; a throw; also, a flounce; a kick; as, the fling of a horse. [1913 Webster] 2. A severe or contemptuous remark; an expression of sarcastic scorn; a gibe; a sarcasm. [1913 Webster] I, who love to have a fling,… … The Collaborative International Dictionary of English
To have one's fling — Fling Fling, n. 1. A cast from the hand; a throw; also, a flounce; a kick; as, the fling of a horse. [1913 Webster] 2. A severe or contemptuous remark; an expression of sarcastic scorn; a gibe; a sarcasm. [1913 Webster] I, who love to have a… … The Collaborative International Dictionary of English